《二月十九日登大茅峰夜宿元符宗坛因呈集虚真人并閒远潘尊师》拼音版

元代吴克恭

èryuèshíjiǔdēngmáofēng宿yuánzōngtányīnchéngzhēnrénbìngxiányuǎnpānzūnshī--gōng

máofēngyúnjuédǐngguānshítánqiūlěngzhàngxiāotiáolǎowēngzhòngdōngfénxiāngmìng

jiānliúshuǐchányuánmiàosuǒnéngyánwénshānzhítōngshǔshìqiútáoyuán

qīngchénpānshēnyǎoxiàshìzhūgōnglóuguānxiǎoluàntóufēngdàochuīshìhánjuéfēiniǎo

sānjūnzilǎofèngqīngjìngguǎzhēnshīqīngjiǔ绿bànníngzhīwèiyuǎnláihái

xiányuǎnxiānshēnggèngjiānshìwēngshīshīzhōngàidàotàibáijiécháoyúnsōng

jiǔjiāngxiùsuīcāngāoyǐnliànjīngwénshāndàochùyǒushénxiānyángshūtǎngchuán

wánjiàngguāncháonèijǐngjīngxuánwénwèizhìyánchāngnián

吴克恭简介

唐代·吴克恭的简介

常州人,字寅夫。好读书,以举子业无益于学,遂致力诗古文。诗体古淡,为时所称。有《寅夫集》。

...〔 ► 吴克恭的诗(65篇)