《死戍墓歌为给事姜贞毅先生作》拼音版

明代李邺嗣

shùwèigěishìjiāngzhēnxiānshēngzuò--

língwàngzhìruòzhòngxuānxiāngchūèrshízhèngrénshǒuchíkuíbǐngzhàngbái

láiyángjiānggōngzàihuángménpíngshēngzhōnggǎnzhìzūnlùnchéngxiāngzhēnyǒuyào使shǐyánguānshēn

shàngránzhòngquèniànzhíchénxīnshāodòngqiějiāngchìbàngdàiōudāoshēngzhétóurénzhǎwèng

shèngcháocóngjiànběnliúzuòkànléipēngdiànshèshōutiānwēicháozhúchénzizhuànghuángēnzhàohuángdàozhōu

chén{{wángcǎi}}quēxiàchūshùdàoxuānchéngshíchuánlóngsuìshēngtiānhuánwèiháijuéwèijué

xiǎochénduànyànyúnxiàcāojiǎxièrénjiānjīnjuéjīndàidàohuángfāngshè

láoláonèishǐnánmǎi

李邺嗣简介

唐代·李邺嗣的简介

(1622—1680)明末清初浙江鄞县人,原名文胤,以字行,号杲堂。明诸生。入清,踪迹多在僧寺野庙。以地方文献零落,集《甬上感旧诗》,搜寻颇费心力。文章多记明清之际事。才名甚著,与徐振奇等号为南湖九子。有《杲堂诗钞》及《文钞》。

...〔 ► 李邺嗣的诗(43篇)